De crisis houdt aan in Somalie en de regio. Bij elk nieuw bericht komt de befaamde quote van Amartya Sen weer bij me boven: "Er is nog nooit een hongersnood geweest in een functionerende democratie". Vooral het feit dat de internationale gemeenschap een jaar geleden toen de waarschuwingen begonnen geen geld wilden steken in preventie (niet sexy) en dat zowel de rebellen als de regering-troepen vluchtelingen op grote schaal gebruiken als wapen in hun strijd vind ik shockerend.
Interessant genoeg, zitten de kampen in de regio bijna helemaal vol met
vrouwen. Het percentage vrouwen en kinderen in
vluchtelingenkampen ligt vaak hoger dan dat van mannen, maar hier is het 80%. 
VN-vluchtelingenorganisatie
UNHCR melde woensdag dat de enige mannen (hele) jonge jongens en bejaarden zijn.Naast het feit dat het nomadenbestaan gezinnen vaker tijdelijk uit elkaar haalt, zijn veel mannen dood, moeten vechten of blijven achter. Maar heel duidelijk is dit niet,Jane Alice Okello van UNHCR: "Sommige vrouwen zeggen dat hun zonen zijn ontvoerd, of dat ze juist zijn achtergelaten omdat al-Shabaab ze onderweg zou ontvoeren. Maar er zijn ook veel vrouwen die zwijgen, uit angst voor represailles van aanhangers van al-Shabaab of juist van de regering".
Uit een rapport van
Amnesty blijkt dat vluchtelingen worden gecontroleerd door checkpoint van al-Shabaab om jonge mannen te beletten te vluchten, maar vinden massarekruteringen vooral plaats in moskeeën, scholen en in de buitenwijken van Somalische steden. De meeste mensen hebben dus niet hun kinderen vrijwillig achtergelaten. 'Veel mensen vertellen ons juist dat ze zijn gevlucht om de rekrutering van hun kind te voorkomen.'Dit is een nieuwe fase van de chronische humanitaire crisis, een fase die al een tijdje in de maak is.'
